Effy

Zaśmiała się.
-widzisz, twoje marzenia się spełniają
powiedziała z uśmiechem nie spuszczając z niego wzroku.

- Twoje marzenie nadal siedzi obok ciebie - odparł.

Pokreciła głową
-czy ty kiedyś słuchasz, co ludzie do ciebie mówią?
Spytała z lekkim uśmiechem na twarzy.

- Przepraszam? Mówiłaś coś? - spytał, rozglądając się i udając, że jej nie dosłyszał, poczym uśmiechnął się szeroko. Mimo, iż mogło się wydawać, że ignoruje zdanie wszystkich wkoło nie było to do końca prawdą. Potrafił słuchać ludzi, ale równie dobrze tego nie okazywać.

Walnęła go żartobliwie w ramię.
Spojrzała na niego
-mówiłam, że tak bardzo cię kocham, chcę wyjść za ciebie za mąż i mieć trójkę ładnych dzieci a ty to przegapiłeś
uśmiechnęła się

- Au - spojrzał na nią z urazą, masując sobie ramię. Najwyraźniej zapomniała, że było ,,kontuzjowane".
Wykrzywił się lekko udając lekko zestresowanego.
- Trójke dzieci? - spytał, przełykając głośno ślinę. - Chcesz w domu trójkę małych Gustavów?

-nie jest mi cie żal
zastrzegła od razu z uśmiechem
-bardziej myślałam o trzech małych Effkach
powiedziała i przeczesała dłonią włosy, które lekko się sfalowały.
Efekt tern zawsze mijał, gdy Effy rozczesała włosy

- A powinno - uśmiechnął się do niej ironicznie. Westchnął, drapiąc się po brodzie.
- Myślę, że moje geny tak jak ja są bardziej dominujące - zauważył.

Pokręciła głową.
-co to to nie, ostatecznie mogę zgodzić się pół na pół. moja twarz i twoje włosy.
powiedziała z uśmiechem drażniąc się z nim

- A co jest nie tak z moją twarzą? - spytał zbulwersowany.

Spojrzała na niego jakby gadał od rzeczy.
-no weź, wszyscy wiedzą, że moja lepsza jest.
powiedziała jakby to było wiadome

- Aaa - uśmiechnął się szeroko. - Bo ja już myślałem, że z moją jest coś nie tak... - udał, że się zastanawia. - Żeby zachować jakąś sprawiedliwość na tym świecie powiedzmy, że dziewczynka będzie miała twoje rysy, a chłopiec moje - zaproponował wspaniałomyślnie.

Zamyślała się na chwilę.
-jasne a co jak będzie dwóch chłopców i dziewczynka?
spytała z uśmiechem
-wtedy będzie niesprawiedliwie

- To ty chciałaś trójkę dzieci, nie ja - wypomniał jej. - Bo ja na przykład wole parzyste liczby - dodał po chwili, wzruszając ramionami.

spojrzała na niego.
-ja chciałam mieć z tobą dzieci?
udała że przez jej ciało przebiega dreszcz
-to przerażające.
powiedziała z lekkim uśmiechem