Apartament Katy

- Znamy się na tyle dobrze, że powinnaś już czytać mi w myślach - przejechał delikatnie dłonią po jej ramieniu.

- My dobrze? - powtórzyła lekko zdziwiona - Ja praktycznie nic o tobie nie wiem. Wiem tylko tyle, że świetnie grasz i jesteś dobry w łóżku - wzruszyła lekko ramionami.

Uśmiechnął się pod nosem i podszedł do niej bliżej. Chwycił za sznurek czerwonego szlafroka i jednym ruchem sprawił, że leżał już na podłodze.
- A o tym jaki jestem błyskotliwy i czarujący ? - spytała nonszalanckim tonem.

Wywróciła oczami, jednak nie sięgnęła po szlafrok. Nie krępowała się.
- A no tak... Wyleciało mi to z głowy - przyznała z uśmiechem.

- No to wiesz już o mnie wystarczająco dużo - stanął tak, że dzieliło ich zaledwie pare centymetrów i delikatnie musnął ustami jej szyję.

- Dużo? - powtórzyła i zaśmiała się - Faktycznie... Wiem dużo - uśmiechnęła się pod nosem. Ponownie przeszły ją dreszcze, gdy tylko poczuła jego usta na swojej szyi.

Oderwał od niej swoje usta i szepnął cicho do ucha.
- Więcej niż inni - uśmiechnął się kącikiem ust, patrząc na Katy.

- Mam się z tego faktu cieszyć? - zapytała z uśmiechem, unosząc jedną brew do góry.

- To już twoja sprawa - szepnął, prawie dotykając ustami jej ucha, poczym głęboko westchnął, choć wcale nie miał zamiaru. - Chyba powinienem już iść...

- A musisz? - zapytała i uśmiechnęła się - Jeśli tak, to idź... - powiedziała spokojnie.

Czyżby nie rozumiała jego aluzji, a może tylko udawała?
- Hm... - grał przez chwilę zawahanego. - To już zależy od ciebie, skarbie - podszedł do najbliższej szafki i wziął z niej jakiś zeszyt. Zaczął go przeglądać, drapiąc się po bronie niczym wykwalifikowany profesor.
- Szkice tekstów piosenek... - zauważył - i ani jedna piosenka o mnie? A gdzie wzdychania, ballady miłosne, gdzie te szalone fantazje?

Zarzuciła niedbale szlafrok i stanęła obok. Spojrzała na niego z politowaniem
- Daj spokój... Ja i ballada? - zapytała i uśmiechnęła się - Wolę ostrzejsze brzmienia - powiedziała, puściła mu oczko i spojrzała na zeszyt - A co do piosenki o tobie... Może jakąś napiszę - szepnęła mu do ucha.

- Rozumiem, że ballady grasz tylko we własnym mieszkaniu - uśmiechnął się, zamykając zeszyt i odkładając go na swoje miejsce. Kiedy poczuł jej ciepły oddech na swoim uchu uśmiechnął się pod nosem i odpowiedział po chwili.
- I nie boisz się, że prasa zacznie coś podejrzewać?

Wzruszyła lekko ramionami
- Mało mnie to obchodzi... Niech myślą co chcą... - stwierdziła i uśmiechnęła się. Poszła po kieliszek z winem i podeszła do ogromnego okna, popijając łyk alkoholu. Założyła ręce na piersi i wpatrywała się w martwy punkt za oknem.

W kieszeni zawibrował mu telefon. Odczytał smsa od Cindy i od razu schował aparat na swoje miejsce. Niezła jest..., pomyślał. W końcu niewielu ludzi zdobywało jego numer prywatny.
- A my tak wiemy swoje... - westchnął. Przybliżył się do Katy i przytulił ją od tyłu. Złożył delikatny pocałunek na jej szyji.
- Czas się zbierać... - szepnął.