Effy

Odwrócił się w jej stronę i pochwycił jej spojrzenie.
- Mam coś na twarzy? - spytał, ocierając dłonią swój policzek. Tak naprawdę od początku domyślał się co ją dzisiaj gryzło.

nie wytrzymała, podniosła się i podeszła do niego.
wymierzyła mu niezłego liścia.
Cóż, to że został to był już jego problem, należało mu się już wcześniej.
-masz coś z głową a nie z twarzą-powiedziała wkurzona.
wzięła głęboki oddech.
-nie wiem, jak to jest w Twoim świecie, ale ja nie pozwalam siebie traktować tak, jak ty to zrobiłeś dziś.
Była zła na wszytko, na siebie, że jednak pozwoliła się tak traktować, na niego, że ją tak potraktował.
na taksówkę, która stała w korku i na motor którego nie wzięła.

Złapał się za policzek, bardziej z zaskoczenia niż bólu i spojrzał na nią urażony.
- Nie jesteś moją dziewczyną, ani nawet przyjaciółką, więc nie wiem o co ci chodzi - mówił. - Gdybyś miała teraz faceta w domu też bym wyszedł.
Chciał wybielić się choć w swoich oczach, ale wychodziło mu to jakoś nieudolnie.

spojrzała na niego i wywróciła oczyma nadal zła.
-może i nie jestem, ale nie lubię jak się mnie traktuje tak jak ty to zrobiłeś.
powiedziała nie a bardzo przejmując się jego urażoną miną.
-po prostu kazałeś mi wyjść, po miałeś seks w pudełku z dostawą do domu.
powiedziała z ironią

- Dobra, dobra. Ale kto mówił, że jestem inny? Wiedziałaś o mnie od początku - wypomniał jej.

warknęła cicho.
Cały Gustav, wszyto potrafił obrócić.
-nikt nie mówi, że jesteś inny-powiedziała hamując się jako tako.-ja mówię, że nie pozwolę się tak traktować.
dodała.spojrzała na niego.
-właściwe po co tu przyszedłeś-spytała zła i zirytowana

- Sam do cholery nie wiem po co tu przyszedłem! - mruknął. - Coś po prostu kazało mi to zrobić i tyle.

Spojrzała na niego jak na istnego kretyna
-coś?
Spytała znów ironizując.
-może to coś, które czekała na ciebie w tej piekielnie seksownej bieliźnie

- Nie zapraszałem jej! - bronił się najlepiej jak mógł. Czy ona naprawdę myślała, że zrobił to z premedytacją? Że zaprosił ją do mieszkania tylko po to by po chwili ją wyprosić?

Zaśmiała się.
-nie no, jasne. Przecież wiem, sama weszła.
Prychnęła.
-Wszystkie twoje króliczki dopieprzenia, mają klucz do twojego domu?

- Tak. Tylko te z którymi mam ochote pieprzyć się poraz kolejny - bruknął jej sarkastycznie w odpowiedzi. - Szybko się nudzę, nie pamiętasz?

popatrzyła na niego i pokręciła głowa.
Ta dyskusja prowadziła donikąd więc nic nie powiedziała więcej
tylko po prostu na niego patrzyła.

- Przepraszam, okay!? Zadowolona? - spytał.

prawię się uśmiechnęła.
-nie zadowolona-powiedziała jednak już bez ironii i sarkazmu.
spojrzała na niego spode łba.
-ciekawe ile Twoje przepraszam jest warte.
mruknęła do siebie.
-za ile znów mnie wyprosisz z domu?-spytała by się upewnić.

- Jak na razie nie jesteśmy w moim mieszkaniu - zauważył i opadł na fotel.