Effy

- Nie zdradzam. Impuls, nie pamiętasz? - sprostował. Tak naprawdę nie zdradzał, bo nie miał kogo. Najwyżej samego siebie, wmawiając sobie, że nic nie czuje do Effy. - A tak na marginesie masz zabawny śmiech kiedy jesteś łaskotana - dodał z łobuzerskim uśmieszkiem, chcąc rozluźnić atmosferę.

-tak, tak impuls.
powtórzyła pod nim, wiedząc, że Gustav i tak będzie mówił to co będzie chciał. I nie przyzna jej racji.
Dała mu pstryczka w nos
-nie rób tak więcej, bo zginiesz

No i miała rację wiedząc, że i tak jej nie przyzna. Bo nie przyznałby. Był zbyt dumny, a poza tym nawet jeśli nie wyrażałby tego na głos.
Kiedy dała mu pstryczka w nos spojrzał na nią z przymrużonymi oczami.
- Prowokujesz mnie, Tenshi. Oj, prowokujesz - westchnął, kręcąc głową. - To brzmi dla mnie prawie jak wyzwanie - wyszczerzył się, ale nie zaczął jej łaskotać. Jeszcze.

Spojrzała na niego i popukała w czoło.
-to brzmi, jak gotowa śmierć na zawałowanie
oznajmiła mu uśmiechając się do niego lekko,
sama już nie wiedziała, co czuła. Co powinna mówić,
a co zatrzymywać dla siebie. Wcześniej było proście,
a przynajmniej tak sądziła.

- Oj Tenshi, nie byłabyś do tego zdolna - uśmiechnął się jeszcze szerzej.

spojrzała na niego.
-i kto tu teraz kogo prowokuje?
spytała zaglądając mu w oczy/

- Ja tylko stwierdzam fakty - wzruszył obojętnie ramionami i uśmiechnął się jednokącikowo.

-fakty?
Spytała patrząc się gdzieś w bok.
-fakty są takie, że...
zaczęła się zastanawiać, ale nie skończyła, bo sama nie wiedziała jak, ale usnęła.
po prostu przymknęła na chwilę oczy i Hop. spała smacznie.

Spojrzał na nią wyczekująco, poczym spostrzegł że nie otrzyma już odpowiedzi, ponieważ dziewczyna zasnęła. Uśmiechnął się pod nosem i został w tej samej pozycji, leżąc obok Effy. Nie chciał jej budzić swoimi gwałtownymi ruchami, czy chodzeniem po mieszkaniu. W końcu sam wpadł w objęcia Morfeusza.
Spał sobie smacznie, nawet nie spodziewając się, że podświadomie objął lekko dziewczynę ramieniem.

Była niedziela, tak więc Effy nie musiała się martwić wstawaniem do pracy, czy obowiązkami. Powoli się budziła, na sobie miała narzucony koc. jej głowa, leżała na czymś. To coś było miękkie i co chwilę podnosiło sie i opadało.
Oho pomyślała, czuła też na sobie jakiś ciężar, jak się po chwili zorientowała była to ręką.
chciała się podnieść po cichu. ale jak to ona musiała coś zrobić. podnosząc się, cała zaspana, wbiła mu łokiec w żebra

Obudził go ból w żebrach.
- Au! - podniósł się szybko i spojrzał z urazą na Effy. - Za co to było? - powiedział zaspany, mrugając oczami by się rozbudzić. To nie była przyjemna pobudka.

speszyła się lekko.
-nie chciałam. Naprawdę-powiedziała widząc jego niedowierzającą minę.-Chciałam po prostu wstać i cię nie budzić.
powiedziała rozcierając oczy

- No to ci się udało - skomentował. - Nie chciałbym wiedzieć, jak wstajesz żeby kogoś specjalnie obudzić.
Odgarnął dłonią włosy z czoła.

-nie bądź ironiczny
powiedziała, bo gdy była zaspana dużo jej przeszkadzało.
spojrzała na niego.
Włosy sterczały mu we wszystkich kierkach, oczy miał zaspane, jednak nadal wyglądał przystojnie. Zakładała, że pewnie też tak wygląda, no, może bez tego "przystojnie"

Bo nie wyglądała przystojnie. Nie mogła tak wyglądać. Wyglądała pięknie. Gustavowi nie przeszkadzał jej brak makijażu - bo bez niego prezentowała się równie dobrze - zmierzwione włosy czy zwykły t-shirt i shorty - z tego akurat to on był bardzo zadowolony.
- Nie bądź zarozumiała - odpowiedział ze swoim uśmieszkiem na twarzy.