Effy

Zamrugała parę razy.
Zwyczajnie nie załapała o czym on do niej mówi.
-zarozumiała?-spytała lekko zdezorientowana.
Rano zazwyczaj dłużej wszytko kojarzyła.

- Nie czepiaj się mnie, dobra? - odpowiedział, wywracając oczami. Usiadł na łóżku, opierając się plecami o ścianę i krzyżując swoje dłonie. Była niedziela. Nigdzie ani do nikogo mu się nie spieszyło.

Wypuściła z siebie powietrze.
Czepiam się? spytała siebie w myślach, nie mogąc za nim na razie nadążyć.
toteż po prostu wzięła poduszkę i rzuciła lekko w niego.
-nie czepiam się.

Złapał poduszkę w locie.
- Niech ci będzie - wzruszył ramionami i oddał rzut.

tak, że Effy nie była tak sprawna,
i to z rana
to dostała poduszka prosto w twarz.
zachwiała się, machając przy tym rękoma i nogami
i niedługo potem leżała na ziemi koło kozła.
-Dzięki Shepherd-powiedziała marudnie

Nie miał zamiaru spowodować jej upadku. W mgnieniu oka znalazł się tuż przy niej. Wyciągnął do niej dłoń, by pomóc jej wstać.
- I znowu marudzisz - uśmiechnął się.

Spojrzała na niego.
-tak już mam-powiedziała nadal marudnym głosem
usiadała na ziemi i zaczęła rozmasowywać sobie łokieć.
-obejdzie się-dodała naburmuszonym tonem, ignorując jego dłoń.
Była okropna z rana i sama to wiedziała.
Nawet nie starała się nie być./

Zignorowała jego dłoń, ale on nie zignorował jej. Sam złapał ją za nadgarstki i podniósł delikatnie z podłogi.
- Nie bądź taka uparta - uśmiechnął się, puszczając ją z uścisku.

Wydała z siebie bliżej nie określony dźwięk, wyrażający niezadowolenie
-nie zamierzam ci dziękować.
powiedziała, odwróciła sie na pięcie i polazała w stronę kuchni, bo zaczęło jej burczeć w brzuchu.

- I nie musisz - odparł, uśmiechając się szeroko. Nawet podobało mu się, że Effy jest taka uparta i waleczna. Poszedł jej śladami w stronę kuchni i wskoczył na blat.
- Co dzisiaj mamy? - spytał.

-niedziele
odpowiedziała nadal burkliwie.
josep nazywał ją nie raz burkiem, zwłaszcza rano, bo rzeczywiście, warczała co najmniej do jedenastej, no to zależało to też od dnia, pogody i tego jak wstała.
a ona, obudziła się leżąc na Gustawie, który obejmował ją dłonią, co nie szczególnie było w jej typie, zwłaszcza dlatego, że.. Effy sama nie wiedziała, ale nie odpowiadało jej to.
otworzyła drzwi lodówki i pochyliła się, po chwili wyciągnęła z niej mleko. z szafki talerz a z innej płatki, usiadła przy stole i zaczeła jeść, nie miała zamiaru obsługiwać Gustawva, przynajmniej na razie,

- Nienawidzę niedziel i poniedziałków - stwierdził, patrząc na wiszący na ścianie kalendarz z zaznaczoną wczorajszą datą. Podszedł i przesunął czerwony kwadracik na niedzielę.
- Tak lepiej - mruknął pod nosem i wzruszył ramionami. Usiadł na najbliższym krześle i patrzył jak Effy przygotowuje sobie płatki śniadaniowe. A on to co? Ma konać z głodu?
- Oj, widzę, że chyba zbliża ci się miesięczna dolegliwość - skomentował, unosząc jedną brew do góry. No bo dlaczego była taka wredna?

-pedant
sapnęła do siebie, no bo komu przeszkadza to, że czerwony kwadracik pokazuje sobotę a nie niedziele/
Czy on mówił o okresie? spojrzała na niego jak na jakieś wyjątkowo głupiego człowieka.
-uważaj, żeby tobie się nie zbliżyła moja miska do twojej głowy
odcięła się i wróciła do jedzenia.
Zastanawiała się, za ile upomni się o jedzenie. a może w ogole nie będzie jadł?

Jemu to akurat przeszkadzało. Nigdy nie pilnował dni tygodnia, więc kalendarz z zaznaczoną aktualną datą był bardzo przydatny.
- Spokojnie, dziewczyno - uniósł dłonie jakby ktoś do niego celował pistoletem. - Zawieszenie broni ? - spytał ostrożnie.

zrobiła sobie z ręki pistolet, zamierzyła się i strzeliła.
-za późno, już leżysz martwy
oznajmiła, nadal tym samym gburowatym tonem, jednak nie tak samo jak wcześniej. Powoli wracała do "normalnej" Effy
-po prostu postaraj się mnie przez chwilę nie irytować.
powiedziała zanurzając łyżkę płatkach.
-tam są miski-powiedziała wskazując szafkę głową