1st Street

Westchnęła i znów ruszyła przed siebie.
-Ty, ja. nie My.
powtórzyła uparcie.
patrząc na drogę przed siebie, którą mało co widziała przez deszcz.

- Czy nie powiedziałem przed chwilą tego samego!? - spytał.
- Wiesz, lepiej by się rozmawiało gdybyś zachowała trochę dumy dla siebie! - zmierzył ją wzrokiem.

Popatrzyła na niego.
-mógłbyś wziąć tą radę też do siebie!
powiedziała przyśpieszając.
miała dość, sama nie wiedziała czy dlatego, że miał racje,c czy były inne powody.

- Cały czas łaże za tobą w tym cholernym deszczu to nie wystarczy!?

Była rozbita i zagubiona.
Sama nie wiedziała co czuje i jak.
Cieszyła się, że padało, bo gdyby nagle zaczęła płakać nie musiałaby tego ukrywać.
-nikt ci nie każde-krzyknęła, a przy końcu głos jej się trochę załamał.

- I nikt nie musi! Robie to na co mam ochotę! - kiedy usłyszał załamanie w jej głosie ton jego głosu nieco złagodniał.

Objęła się dłońmi. Deszcz padał na nią a drobne kropelki rozbijały się na jej ciele.
Wiele psychologów, mówi, że gest, który właśnie wykonała świadczyła przede wszystkim o zagubieniu.
-to rób to na co masz ochotę gdzie indziej.
powiedziała nadal z tą cholerną dumą w głosie

- W tym rzecz, że nie mogę gdzie indziej! - odpowiedział bezradnie.

Spojrzała na niego.
-Gustav!
krzyknęła ze złością, jednocześnie zawierając w tym okrzyku coś na rodzaj pouczenia od matki, i coś co chciała usłyszeć jednak się do tego nie przyznała.

- CO!? - odkrzyknął. - To nie moja wina! Wierz mi, chciałbym to zmienic,ale nie mogę!

Spojrzała na niego.
-to twój kolejny tani chwyt-powiedziała atakując go.
jedyne czego chciała to obronić się.
-nie prześpię się z tobą.
oznajmiła.

Zaśmiał się gorzko, poczym zacisnął szczękę.
- Tylko na tyle mnie i samą siebie cenisz?

Opuściła ręce wzdłuż ciała,.
-a czego powinnam się po tobie spodziewać?!
krzyknęła rozkładając bezradnie ręce.
-jesteś gwiazdą filmową, przespałeś się chyba z połową Hollywod

- I myślisz, że chciałbym przespać się też z dziennikarką, która mnie nienawidzi!? Doprawdy świetny pomysł! - skomentował z sarkazmem.

Zamrugała parę razy
-a czego innego mógłbyś ode mnie chcieć?!
spytała nie spuszczając z niego niebieskiego spojrzenia