Ciemna ulica

- Super! - zawołał. Podskoczył sobie raz i drugi. Potem już normalnie szedł za nią. Nie myślał normalnie, co to, to nie. Następnego dnia nic pewnie nie będzie pamiętał. Wziął trochę więcej niż zwykle.

Pokiwała głową, sama nie mogła się teraz odezwać, żeby nie skończyć tej "wyimaginowanej" gry. Trzymała go znow mocno za rękę i razem z nim przeszła przez kolejną uliczkę, na której końcu się zatrzymała. Teraz czekała ich podróż główną ulicą. Było to zaledwie kilkanaście metrów do wejścia, ale dość ryzykowne. Spojrzała na niego, był wyższy. Musiała coś wymyśleć. Puściła go i zdjęła bluzę. Zarzuciła mu ją na głowę, wyglądała niemal jak kaptur. Pokręciła głową.
- Jeśli się ktoś na to nabierze to chyba na prawdę będę krzyczeć na dachu. - zarzuciła sobie jego rękę na ramiona i szła nieco jakby "przytulona" do jego boku aby nikt nie widział jej twarzy. Pociągnęła go znów i wyszli na najbardziej ryzykowny fragment drogi. Teraz już tylko mogła modlić się aby Kurt nie zaczął śpiewać ani tańczyć.

Zarzuciła mu coś na łeb i przytuliła się do niego. Normalnie ucieszyłby się z tego faktu, teraz jednak trochę nie kontaktował. Narkotyki powoli przestawały działać. Pozostawiały po sobie tylko pustkę.

- Dobra... dziś będę miła, jutro złamię mu nos. - powtarzała to sobie w myślach aby dodać sobie cierpliwości. W końcu podeszli do drzwi apartamentowca. Odsunęła się od niego i pociągnęła do środka.
- Dobry wieczór panno Monroe! - zawołał starszy recepcjonista obserując jednak głównie Kurt'a niżeli Ann. Dziewczyna uśmiechnęła się do starszego mężczyzny i pociągnęła swojego "gościa" za sobą, w stronę wind.

Nie opierał się. Posłusznie wszedł do windy i oparł się o jej ścianę. Bluza dziewczyny zakrywała mu pół twarzy. Kurt ledwo stał na nogach. Nadal milczał.

- Chociaż może od razu mu walnę... - spojrzała na niego i zdjęła mu bluzę z głowy kiedy winda się zamknęła. Westchnęła i też się nie odzywała, choć gra już ją nie obchodziła. Nie miała mu nic do powiedzenia. W końcu winda się zatrzymała i otworzyła. Złapała znów go za rękę i poszła razem z nim pod drzwi apartamentu. Przeciągnęła kartę po czytniku i otworzyła drzwi wpuszczają go przodem.

//Apartament Anne Marie -> oboje, zacznij Wink

/Apartament Anne Marie

Wyszedł na ulicę. W głowie kłębiły mu się tysiące myśli. Nienawidził tego. Kiedy za dużo myślał robił różne głupoty. Szybkim krokiem skierował się w stronę baru.

/Bar "Upadły"

/Garaż Jake'a

Wyszedł na ulicę i skierował się w stronę baru. Trochę mu jeszcze szumiało w głowie. Wyciągnął paczkę fajek i zapalił jedną.

//??

Wysiadła z taksówki, przy głównej 1st street. Rozejrzała się i aby uniknąć namolnych dziennikarzy postanowiła dojść do domu bocznymi ulicami. Wyjęła sobie telefon z torby i podłączyła słuchawki. Włożyła je do uszu i słuchając jakiś starych przebojów ruszyła spokojnie uliczką.

Już z daleka zauważył swoją nadopiekuńczą znajomą. Zaśmiał się w duchu, chciał zrobić jej mały dowcip. Szła w tym samym kierunku co on, więc nie miał problemu z zakradnięciem się od tyłu. Naciągnął sobie koszulę na głowę, podszedł do dziewczyny lekko schylony. Wtem złapał ją silnym ruchem. Trzymał mocno ramię na jej szyi, uniemożliwiając jej ucieczkę, a z palców drugiej dłoni zrobił pistolet, który przytknął do jej pleców.
- Wyskakuj z kasy, mała! - warknął zupełnie nie swoim głosem.

- Marzenie. - na szczęście miała szpilki więc z całej siły nadepnęła mu na nogę, a potem sprawnie zgodnie z zasadami, jakich nauczyła się na kursie samoobrony, złapała go za nadgarstek i wykręciła mu rękę na tyle sprawnie, że teraz on był odwrócony do niej plecami.
- Odechce Ci się... - powiedziała niezadowolona i pchnęła go do przodu, tak że poleciał prosto na stare i niezbyt ładnie pachnące kartony. A niech ma, łobuz jeden (xd).

Zaskoczyła go jej obrona. Prawa stopa bolała, ale on był odporny na ból. Udało mu się jakoś wyhamować i nie wpaść w kartony. Zachęcony do zabawy odwrócił się i rzucił na Anne. Oboje padli na trawnik, Kurt niechcący (a może chcący Razz

) tak trochę przygniótł dziewczynę.

Był o niewiele cięższy od instruktora, choć bardziej ją przygniótł do ziemi. Ruszyła się pod nim aby się niec podciągnąć i nacisnęła kolanem na jego najsłabszy punkt ( Razz

). A zaraz potem zaparła się łokciami o trawnik i zrzuciła go z siebie. Momentalnie wstała i sięgnęła po swoją torbę. Wyjęła z niej paralizator (xD).
- Podejdź, a stanie Ci się gorasz krzywda.

Leżał na trawie i trzymał się za owe miejsce. Chociaż bolało jak cholera, on śmiał się w najlepsze. Koszula zsunęła mu się z głowy.
- A ty się bałaś, że ktoś cię w barze zaczepi... - dalej się śmiał.
Kiedy ujrzał wyraz twarzy Anne, jeszcze raz wybuchł śmiechem.

- Kurt! Ty podły gnomie! - schowała niebezpieczne urządzenie do torby i zamachnęła się nią uderzając go w biodro.
- Jesteś gorszy niż dziecko! Po prostu... niereformowalny! - była zła na niego chociaż też nieco ją ta sytuacja rozśmieszyła. Mimo to musiała pokazać mu, że jest obrażona i robiąc teatralnego focha, odwrociła się na pięcie i ruszyła w stornę swojego domu.