Dolce Restaurant

Pokręciła głową i uśmiechnęła się.
Nadal jeszcze trochę zmieszana.
Josep siedział z rogalem na ryju i patrzyła na Gustava.
Powoli domyślając się o c w tym wszystkim chodzi.
-zamówisz coś?-zapytał Gustava
Effy spojrzała na Josepa. Co ona by bez niego zrobiła?

Uśmiechnął się i usiadł koło Effy. Nie był zbyt zadowolony z faktu, iż to jej chłopak inicjuje rozmowę.
- Nie wypadałoby wychodzić stąd z pustym żołądkiem - odpowiedział. - Zamówiłem już wcześniej. Kelnerka napewno mnie zauważy - uśmiechnął się lekko, patrząc w stronę dziewczyny, która była nieco zmieszana?

Wzięła głęboki wdech kiedy Gustaw usiadł koło niej.
lepiej być nie mogłopomyślała ironicznie w myślach.
Spojrzała na Josepa, jakby dziękując mu wzrokiem bo wspierał ją w tej chwili jak mógł.
-zważywszy na to, że mają tu niesamowite jedzenie, prawda Elfie?-spytał Josep, chcą by Ef się w końcu odezwała.
-nieziemskie-powiedziała dziwnie zdławionym głosem

Zmieszanie było ostatnim uczuciem jakim się od niej spodziewał. Przypuszczał raczej, że będzie wkurzona albo chociaż zirytowana. Że będzie patrzyła na niego zawistnym wzrokiem z żądaniem żeby wyszedł. Że będzie go szturchać pod stołem, gdy powie coś nieodpowiedniego, a robił to co chwila. Tak się jednak nie stało.
- Cholernie nieziemskie - poprawił Effy i w tym samym momencie podeszła do niego kelnerka i postawiła na stole jego zamówienie. Spojrzał to na Josepa to na Effy i zrobił dziwną minę, jakby dopiero teraz coś odkrył.
- Oł! - powiedział. - Chyba nie przeszkodziłem wam w randce,co?

Josep roześmiał się lekko, a Effy będąc już bardziej sobą wywróciła oczyma.
-to raczej spotkanie towarzyskie-powiedział Josep z uśmiechem.
Effy spojrzała najpierw na Gustaa, potem na Jospea.
-Wypadałoby was w końcu przedstawić-powiedziała.-Gustav, poznaj mojego przyjaciela Josepa.
powiedziała z naciskiem na przyjaciela, bo taka była prawda.

Spotkanie towarzyskie.. Tak to się teraz nazywa! - prychnął w myślach. Ale co za debil nazwa przy dziewczynie ich randkę po prostu spotkaniem? Hę? Coś tu mu nie pasowało. Wstał powoli i podał nad stołem dłoń Josepowi. Kultura musi być. Ale zaraz, zaraz! Powiedziała przyjaciel? Do cholery, a co to było przed chwilą!? Tylko przyjacielski pocałunek?

-Cześć Gustaw
powiedział Josep ściskając jego dłoń.
Effy założyła sobie za ucho jakiś kosmyk włosów.który wyślizgnął się z kitki.
-co jakiś czas spotykam się z Josepem-wyjaśniła Gustavowi.-rzadko jest w mieście.
Josep zaśmiał się.
-wiele kobiet do zdobycia czeka na różnych kontynentach.
powiedział Josep z uśmiechem do Gustawa.

Usiadł z powrotem i plecami oparł się o oparcie siedzenia. Zaśmiał się cicho.
- Ta. Szkoda, że ja nie mogę tak podróżować - wyszczerzył się.

Josep zaśmiał się.
-można wszytko jeśli tylko się chce.
powiedział do Gustawa.
Effy spojrzała na Josepa a ten dalej kontynuował.
-mówi się, że przyjaźń miedzy kobietą i mężczyzną nie jest możliwa-powiedziała-a nam się jakoś udaje, nie effs?
Uśmiechnął się do dziewczyny.
-prawda-potwierdziła.

Wzruszył ramionami. Gustav był najlepszym dowodem na to, że jeśli się do czegoś dąży można to osiągnąć. Mógł mieć wszystko i wszystkich z jednym małym wyjątkiem, którym niestety a może stety była Effy.
- Ta - mruknął w odpowiedzi, odnośnie damsko-męskiej przyjaźni. Nie chciał się przyznać, że ich podglądał i widział ich pocałunek. - Uważam, jednak, że zawsze jest jakaś ciekawość - odparował. Może sami się domyślą o co chodzi?

Effy poruszyła się lekko a Josep się zaśmiał.
Spojrzał na Gustawa i napił się swojego drinka.
-Mówisz o tym pocałunku?
Zapytał Effy spojrzała na Gustava, napiła się swojego napoju,
-to był tylko przyjacielski pocałunek.
powiedział Jo, wzruszając ramionami

- O jakim pocałunku? - spytał, dobrze udając, że o niczym nie wiedział. - O! Całowaliście się... Miło. Miałem rację - uśmiechnął się sarkastycznie. Siegnął po swój kieliszek i wziął z niego pare łyków. Na zewnątrz wyglądał na bardzo wyluzowanego gościa. W środku aż się w nim kotliło.

Effy złożyła dłonie na kolanach w przeciwieństwie do ich obojga czuła się strasznie.
Spojrzała na Josepa.
-no tak, jesteśmy przyjaciółmi takimi którzy nie raz chodzą na randki, czasem się pocałują-wzruszył ramionami-póki Effs nikogo nie ma, nikt nie ma o to pretensji.
powiedział spokojnie Josep
-jeśli będzie kogoś miała, wtedy zaprzestaniemy, nie Effs?-powiedziała, by Effy znów się odezwała.
-no raczej-odpowiedziała.
Jej dzisiejsze wyrażanie ograniczało się do góra dwóch słow.

No tak. To się nazywa sprawiedliwość. Effy wiecznie wypomina Gustavowi ,,króliczki do pieprzenia", a sama ma tak zwanego przyjaciela do łóżka. Warknął cicho do swoich myśli. Znowu naszła go ochota na zdzielenie tego lalusia.
- Rozumiem. Nie musicie się mi tłumaczyć - uśmiechnął się i wziął do ręki widelec. - Wiemy o co chodzi.

Effy zrozumiała.
Że gustav zrozumiał to opacznie.
-nie uprawiamy ze sobą seksu-powiedziała by to wyjaśnić,
choć i tak wątpiła że jej uwierzy