Effy

- Metaforycznie tak - uśmiechnął się kącikami ust. - Trzeba się nieźle namęczyć, żeby cię dogonić i się ci spodobać - wyszczerzył zęby. - Choć ja i tak już ci się podobam - nie mógł się powstrzymać, musiał to powiedzieć. Nie byłby sobą, gdyby tego nie zrobił.

Słuchala go chwilę.
Po czym stwierdziła z uśmiechem
-w sumie masz racje
przyznała, chodziło jej oczywiście o tą pierwszą cześć.

- Wiem - powiedział znowu. - Zawsze mam rację, nie pamiętasz? - uśmiechnął się jakby nieśmiało.

Roześmiała się
pokręciła głowa.
-tak, tak-przyznała-zawsze
już jej się dziś nie chciało z nim sprzeczać
znów napiła sie mleka

Zamrugał kilkakrotnie oczami, jakby się przewidział, lub przesłyszał.
- I tak po prostu przyznajesz mi rację? - spytał i pokiwał głową. - Nie poznaję cię, Effy - uśmiechnął się szeroko, ale dał za wygraną.

Zaśmiała się z jego reakcji.
-to aż takie dziwne, że czasem przyznaje ci racje?
Spytała patrząc na niego rozbawiona

- Nawet bardzo - uśmiechnął się szeroko. - Jakby kot zaprzestał polowania na upatrzoną ponętną mysz- zamyślił się i sam zaśmiał się ze swojego dziwacznego porównania.

Roześmiała się i pokręciła głową
-porównałes się do myszy
Spojrzała na niego.
-poza tym, jak mysz może być ponętna?

- Poprawka. Porównałem się do ponętnej myszy - powiedział z naciskiem na słowo ponętnej i zamyślił się na chwilę. - Nie siedzę w psychice kotów, ale pewnie każda dobrze najedzona - celowo tymi słowami, zastąpił wyrażenie 'gruba' - jest dla nich ponętna, pociągająca.. Jak ja dla ciebie - wyszczerzył się.

-oh tak, jasne.
powiedziała wstając i odstawiając karton z mlekiem na stolik, podeszła do swojej wierzy i puściła to co akurat było w środku.
Rockowe brzmienia roznosiły się po domu, jednak nie za głośno, tak by można było rozmawiać.

Do jego uszu dobiegła dobrze znana mu melodia.
- Jimmie eat world! - odrazu rozpoznał zespół. - Dostałem wczoraj ich najnowszą płytę, która nawiasem mówiąc jest nie do zdobycia... - pochwalił się, poprawiając się w fotelu.

Usiadała z powrotem na fotelu.
bardzo chciała tą płytę, ale nie udało jej się jej zdobyć, jak mówił-jest nie do zdobycia.
-chwalipięta-powiedziała

Uśmiechnął się łobuzersko.
- Jeśli ci tak na niej zależy to możemy pojechać teraz do mojego mieszkania i ją razem przesłuchać.. No chyba, że nie chcesz - dodał szybko. Nie będzie jej, przecież do niczego zmuszać.

Przez chwilę nad tym myślała, po czym poszła do swojego pokoju w którym ubrała się w [link widoczny dla zalogowanych]bluzkę i do tego czarne leginsy.
-chodźmy
powiedziała z uśmiechem, nie mogła się doczekać bardzo chciała posluchac tego albumu

- O! - uśmiechnął się szeroko i mina mu zbladła, kiedy weszła odmieniona do salonu. - Nie musiałam się przebierać .. - już, gdy miała na sobie bluzę kuzyna trudno mu się było powstrzymać, a teraz? Ta dziewczyna normalnie igra z ogniem, do końca o tym nie wiedząc. Na jego twarz powrócił poprzedni wyraz. Otworzył przed nią drzwi i wyszli na zewnątrz, by wsiąść do samochodu.

| Mieszkanie Gustava Shepherda