Effy

Wzruszyła ramionami.
-nie jestem uzależniona od mleka-powiedziała z lekkim oburzeniem
Spojrzała na niego.
-od kiedy masz wąsy?-spytała.

- Właśnie widzę - wyszczerzył się. Nie zrozumiał jej ostatniego zdania. - Co? Że co? - spytał, patrząc na nią zdezorientowanym wzrokiem. Co mógł z tego? Nie wiedział, że robi z siebie teraz debila.

Odłożyła mleko na ziemię i przesunęła się.
Starła mu ręką znad ust te wąsy. A że wszytko robiła na leżąco do góry nogami wychylając się znad kanapy, w pewnym momencie i przy jej zgrabności musiało się coś stać.
No i stało się Effy z hukiem spadała na podłogę

Kiedy dotknęła dłonią jego twarz przeszedł go dziwny dreszcz. Dziwił się przed samym sobie jak mógł się tak wkopać. Kretyn! - pomyślał. Potem usłyszał huk, upadającej Effy na podłogę. Zerwał się szybko zmiejsca i do niej podbiegł.
- Eff, nic ci nie jest? - przyglądał się jej uważnie, z troską.

Leżała na ziemi śmiejąc się z siebie.
Patrzyła w górę na Gustava i nie mogla pohamować śmiechu.
-umieram-wyjęczała w przerwie od śmiania, jednak zaraz znów się śmiała.
Tyłek miała na ziemi, nogi nadal na kanapie-cała Effs, z czegoś spaść musiała.

Spojrzał zdezorientowany na jej śmiejącą się twarz.
- Naprawdę nic ci się nie stało? Nic cie nie boli, czy coś..? - spytał, podnosząc ją delikatnie z podłogi.

Nie podniósł jej delikatnie z ziemi, bo ona nie dała się podnieść.
Śmiała się dalej na podłodze swojego salonu.
-mam rękę złamaną w dwóch miejscach i skręconą kostek.
powiedziała choć nic jej nie było.
Znów wybuchła śmiechem z miny Gustawa.

- No daj spokój - powiedział, ponawiając swoją próbę. Co ją tak do cholery bawiło? Coś zabrzęczało mu w kieszeni. Położył palec wskazujący na ustach, by dać znać Effy, żeby siedziała cicho. Spojrzał na wyświetlacz. Ash. Odebrał. A nuż stało coś ważnego.
- Hej kotku,co u ciebie? Stęskniłam się. Może byśmy się gdzieś wybrali? No nie wiem do kina? Albo na jakąś kolację.Lub ty coś wybierz.
- Cześć.. - powiedział, wywracając oczami i przykładając słuchawkę bliżej ucha. - Ja też... ale teraz jestem zajęty.. Może wieczorem, co?

Nadal się śmiała, jednak gdzy usłyszała telefon spoważniała.
Przez chwilę leżała na ziemi.
Słyszała co nieco "kotku" sprawiło że już jej się śmiać nie chciało.
Podniosła się i usiadała na kanapie.
Miała fryzurę w nieładzie i musiała wyglądać zabawnie ale też całkiem ładnie.

Spojrzał na minę Effy. Pewnie się domyślała i nie była zadowolona z tego powodu.
- Wiesz, muszę kończyć. Pogadamy wieczorem - zakończył szybko rozmowę i się rozłączył. Usiadł w fotelu.
- Więc co cię tak bawiło? - spytał, wracając do rozmowy.

Przekrzywiła głowę i spojrzała na niego.
-może powinieneś iść?-powiedziała cicho patrząc gdzieś w bok.

- Ale nie chce - powiedział szczerze, wzruszając ramionami.

Położyła się znów na kanapie.
Spojrzała w sufit.
-będzie na ciebie zła?
Spytała.
Właściwie nie wiedziała, czy mówią o jego dziewczynie, króliczku czy o kimś innym.

- Sam nie wiem.. - mruknął. - Ashley jest bardzo wyrozumiała - wzruszył ramionami. - Zrozumie. Przecież my tu nic takiego nie robimy, prawda?

Spojrzała na niego nic nie mówiąc
-no wiesz, ja tam nie wiem czy nic
uśmiechnęła się.
-może ty nic nie robisz, ale ja uprawiam stosunki między podłogowe