sala operacyjna

/teren przed szpitalem.

wjechano z Effy tutaj, do pokoju pełnego różnych aparatur i przyrządów.
-puls zanika.
odezwał się jeden z lekarzy w trakcie gdy inni podłączali Effy do wszystkich dziwnych urządzeń.
-zacząć RK-O. - powiedział jeden z nich,
na ekranie małego monitora widać było coraz bardziej słabnące bicie jej serca.
Po chwili urządzenie wydawało jeden ciągły pisk, co oznaczało jedno-akcja serca ustała.
-elektrowstrząsy-zarządził brodacz, łapiąc za dwa dziwne urządzenia.
-4,3,2,1.-odliczył, przykładając je do klatki piersiowej Effy. spojrzał na ekran.
nadal ciągła linia, biegła przez monitor.
-jeszcze raz. 4,3,2,1.
tym razem zadziałało, Effy serce powoli obudziło się do życia, znów zaczynając bić.
Lekarze zaczęli patrzeć jej rany.
-trzy złamane żebra-powiedziała jedna z lekarek-z pewnością wstrząs mózgu.
Wsącz, badający inne rejony dodał.
-otwarte złamanie w kostce i złamana kość śródstopia.
oboje spojrzeli na trzeciego lekarza.
-ręce w porządku, wystawiony bark.
oznajmił im.
Spojrzeli na dziewczynę, kobieta westchnęła.
-i tak miała dużo szczęścia.