Sala bankietowa

pokręciła głową lekko zdezorientowana i powiedziała.
-nie palę, to szkodzi zdrowiu, wiesz rak i te sprawy-stwierdziła, uśmiechając się.-Twoje single zyskały czołowe miejsca w światowych rankingach. Co sprawia, że są tak dobre i czy kolejne będę upatrywać taki poziom.
zadał kolejne pytanie nie przejmując się.

Wzruszył ramionami i zapalił papierosa. Schował paczkę do kieszeni.
- Nie wiem co sprawia, że są dobre. Po prostu tworzymy to co nam w duszach gra. - mówił powoli, jakby z lekko zamyśloną miną. - Bo na tym właściwie powinno polegać tworzenie muzyki, nie? Skoro ludziom podoba się to co dotychczas wypuściliśmy, następne kawałki też pewnie wpadną im w ucho. Chociaż... tak na prawdę nie obchodzi mnie czy nasza muzyka komukolwiek się spodoba. Gramy dla siebie, nie dla mas. - strząsnął popiół do popielniczki i spojrzał Effy prosto w oczy. Uśmiechnął się nieznacznie.

Zastawiła się chwilę nad kolejnym pytaniem. Kurt był pierwszą gwiazdą, z którą wywiad nie był tak prosty jak z pozostałymi.
-czyli wasze dusze, muszę grać nieziemsko dobrze-podsumowała, po czym zadała kolejne pytanie. -mówisz, że gracie dla siebie, nie dla mas. Jaki jest więc twój stosunek do twoich fanów.
spytała.

- Szanuję ich. - odpowiedział i przerwał na chwilkę by zaciągnąć się papierosem.
- Ale tak na prawdę największy szacunek mam do prawdziwych fanów, nie do pozerów, którzy słuchają nas na pokaz. Bo niestety coraz więcej takich ludzi. - dopiero teraz wypuścił dym z ust.
- Wychodzę z założenia, że fanem jest człowiek, który rozumie muzykę jakiej słucha. Albo chociaż stara się zrozumieć. Bo jakby nie patrzeć, każda muzyka niesie ze sobą jakieś przesłanie. - zakończył ponownie zaciągając się papierosem.

zakrztusiła się dymem, gdy już opanowała kasłanie, an czas którego wyłączyła dyktafon poprawiła włosy, notes na nodze, włączyła dyktafon i zadała kolejne pytanie.
-Tak więc Kurt, powiesz nam jakie przesłanie niesie wasza muzyka?-spytała

Nie mógł opanować śmiechu. - Wybacz, nie widziałem, że dym aż tak ci przeszkadza. - nadal się śmiejąc zgasił niedopaloną fajkę w popielniczce.
- Cóż, interpretację naszej muzyki pozostawiam słuchaczom. Nie ma tak łatwo. - zaśmiał się. Uniósł się lekko, bo zaczął powoli zsuwać się z kanapy. Kiedy siedział już normalnie, spojrzał na Effy czekając na kolejne pytanie.

uśmiechnęła się, dziękując mu spojrzeniem za zgaszenie fajki i zakończenie jej tortur.
podrapała się po głowie zastanawiając się nad kolejnym pytaniem.
-prawdziwy fan musi sam dojść do sensu muzyki The Intruder, a wokalista Kurt nie zamierza nawet drobinę pomóc w tym słuchaczom. Powiedz kurt, jak podoba ci się życie gwiazdy takie formatu jaką jesteś.

- Nie jest łatwo. - odpowiedział wymijająco. - Następne pytanie. - rzekł z lekka poważniejąc. Nie miał zamiaru wyjaśniać, że ciężar sławy pcha go w stronę narkomanii. To była tylko i wyłącznie jego sprawa.

Zastanowiła się chwilę, ale nie komentowała jego wymijającej odpowiedzi,
-wasza muzyka i to co w niej zawieracie jest tym co chcecie przekazać społeczeństwu. stąd moje kolejne pytanie. Łatwiej ci się rozmawia o tym, o masz do powiedzenia, czy wolisz zawrzeć wszytko w tekście jakiegoś utworu.

- Zdecydowanie wolę wyrażać swoje poglądy przez muzykę, bo inaczej nie robiłbym tego, tylko pisał na przykład książki. - wyjaśnił. - Łatwiej wyraża się uczucia i emocje na dany temat przez muzykę, wiadomo. A że muzyka towarzyszy mi od zawsze... - uśmiechnął się. Nie raz jego wypowiedzi były w jakimś stopniu niezrozumiałe. Mało kto potrafił zrozumieć go do końca.

uśmiechnęła się, bo facet był całkiem do rzeczy.
-jak sądzisz, to muzyka jest autorem czy autor muzyką?-zadała swoje ulubione pytanie, które lubiła zadawać piosenkarzom i muzyką, bezmózgie gwiazdki pop zawsze się na nim wykładały.

- Hm... dobre pytanie. - uśmiechnął się. Effy nie była jak reszta dziennikarzy, nie zadawała odgórnie ustalonych pytań, nie zanudzała rozmówcy, co bardzo się Kurtowi spodobało. Przez większość innych wywiadów miewał ataki ziewania. Tutaj jednak nie przydarzyło mu się to ani razu.
- Właściwie zależy jak na to spojrzeć. Muzyka może, ale nie musi być autorem. Zależy jakim jest się typem człowieka, zależy od tego co siedzi w sercu. I czy grasz bo kochasz, czy tylko pod publikę. Muzyka wyraża nas samych, siedzi w nas, a my tylko pomagamy jej się wydostać. - odpowiedział. Kiedy mówił oparł głowę o oparcie kanapy i wpatrywał się w ogromny żyrandol pod sufitem.

popatrzyła na niego z uznaniem, bo odpowiedź na pytanie była naprawdę przemyślana.
-jak wszyscy słyszymy The Intruders wie, jak wyrażać siebie poprzez muzykę, a ich niesłabnąca popularność może oznaczać tylko jedno. Trafili w sedno, robiąc to co kochają i to co lubią. Chcesz przepisu na sławę? Wyraź siebie.
Spojrzała w kierunku Kurta wyłączając dyktafon i przestając notować.
-Dzięki-powiedziała podając mu dłoń-pewnie pomyślisz, że mówię to każdemu z kim rozmawiam, ale twoje odpowiedzi były naprawdę ciekawe.

- Nie ma za co. - spojrzał na nią i uścisnął jej dłoń. Opuszki jego palców zrobiły się dosyć twarde od grania na gitarze. - Zawszę mówię co myślę. - wyjaśnił skromnie wzruszając ramionami. - Chyba za bardzo cię nie zanudziłem. Niektórzy reporterzy nie znoszą robić ze mną wywiadów. - zaśmiał się. - Ale przeważnie z wzajemnością. - uśmiechnął się złośliwie.

uśmiechnęła się.
-nie umiem sie przy tym nudzić-wyznała,- za bardzo to kocham.
podniosła się z kanapy,
-a wywiad byl naprawdę dobry, jednak jeśli pozwolisz, przed opublikowaniem skontaktuje to z tobą, jakbyś zostawił mi swojego maila, byłbym wdzięczna.
powiedziała zgarniając niesforny kosmyk z twarzy i podają mu notes i długopis.
-ah, no i autograf, dla czytelników.-powiedziała z uśmiechem.